با یک نگاه کلی و از پشت سر هم قرار دادن صحبت های جان کری
به سادگی می توان جهت گیری سیاست خارجی ایالات متحده در قبال رخدادهای منطقه را
دریافت. این جهت گیری در مورد وقایع سوریه و پروژه بمب سازی حکومت جمهوری اسلامی
از اهمیت بالایی برخوردار است.
جان کری در حالی که از عزم کشورش بر جلوگیری از دستیابی
رژیم تهران به سلاح هسته ای خبر می داد به همکاری های گسترده و درک نگرانیهای
متحدان منطقه ای ایالات متحده تاکید نمود و در عین حال بر لزوم برکناری بشار اسد
از قدرت و خلع سلاح گروه تروریستی حزب الله لبنان تاکید کرد. جان کری حکومت
آخوندها را تهدید کرد که اگر از اجرای توافقنامه ژنو سر باز بزنند با پاسخ نظامی
ایالات متحده روبرو خواهند بود. تاکید صریح جان کری بر موارد فوق به معنی جهت گیری سیاست ایالات
متحده در راستای توقف پروژه بمب سازی آخوندها و خلع ید کامل از این حکومت قرون
وسطایی در منطقه است.
این مصاحبه را می توان خط بطلانی بر تحلیل هایی دانست که در
چند ماه گذشته با عنوان بازی «برد – برد» تبلیغ و ترویج می شد. تعدادی از عوامل
حکومتی و بویژه کاسه لیسان ولایت -موسوم به اصلاح طلبان حکومتی- با رویای تغییر سیاست کلان منطقه ای ایالات
متحده و به رسمیت شناخته شدن محور شرارت متشکل از رژیم ولایت فقیه، نوری المالکی،
بشار اسد و گروه تروریستی حزب الله گمان می کردند که می توانند به نوعی مصالحه با
آمریکا با عنوان بازی «برد - برد» دست یابند.
صحبت های صریح جان کری در مورد درک نگرانیهای متحدان منطقه
ای واشنگتن، تماسهای مکرر و در جریان قرار دادن ایشان از روند مذاکرات اتمی، تاکید
بر ادامه حضور نظامی بلند مدت ایالات متحده در منطقه با هدف حمایت از متحدان، خطاب
کردن بشار اسد به عنوان جنایتکار جنگی و تاکید بر لزوم برکناری وی و نام بردن صریح
از حزب الله لبنان به عنوان یک گروه تروریستی همگی شواهد محکمی از دود شدن رویای
کاسه لیسان ولایت است.
جریان دعوت از حکومت جمهوری اسلامی به اجلاس ژنو 2 و سپس
اخراج فضاحت بار از این اجلاس در مدت زمانی کمتر از 24 ساعت را نیز می توان در
همین چهارچوب تحلیل و بررسی نمود. جمهوری اسلامی از آنجا که بر حفظ عامل دست
نشانده خویش در سوریه اصرار می ورزید و حاضر نشد به صورت رسمی و علنی نتایج
توافقات اجلاس ژنو 1 را بپذیرد و جام زهر دیگری را سر بکشد با فضاحت از اجلاس ژنو
2 اخراج گردید.
به نظر می رسد با توجه به سیاست آمریکا در منطقه حکومت جمهوری اسلامی مجبور است پس از توافقنامه ذلت بار
ژنو، همزمان در مسیر سر کشیدن «جام زهر منطقه ای» و «جام زهر اتمی» گام بر دارد. آگاهان و تحلیل گران از عقب نشینی حکومت ولایت فقیه از دخالت در سوریه و امور
داخلی کشورهای همجوار به عنوان «جام زهر منطقه ای» یاد می کنند و آن را مکمل «جام زهر
اتمی» به حساب می آورند. پیش از این خامنه ای بارها ترس خود را از جام های زهر پیاپی
آشکار کرده بود و در موارد متعدد عنوان کرده بود یک گام عقب نشینی، عقب نشینی های پیاپی
را در پی خواهد داشت.
----
به صفحه فیسبوک صدای محکوم بپیوندید.
