روز شنبه 18 مرداد 5 زندانی از جمله یک مادر و پسرش در
زندان مرکزی زاهدان اعدام شدند. روز پنجشنبه 16 مرداد نیز 9 زندانی در کرمانشاه
اعدام شدند. یک روز پیش از آن 12 تن در کرج به دار آویخته شدند و همچنین در روز سه
شنبه 13 مرداد نیز 3 زندانی دیگر در شیراز حلق آویز شدند. گفتنی است تعداد ده مورد
از این اعدام ها در ملاعام انجام شده است و تعداد کل اعدامها از زمان انتصاب آخوند
حسن روحانی به پست ریاست دولت از مرز 900 تن فراتر رفته است.
حکومت آخوندها با درک وضعیت انفجاری جامعه و به منظور ایجاد
جو رعب و وحشت و جلوگیری از قیامهای مردمی به انجام این اعدام ها و بویژه به راه
انداختن نمایش های ضد بشری «اعدام در ملاعام» مبادرت می ورزد.
این اعدامها حتی اگر به بهانه مبارزه با «جرم و جنایت» هم صورت
بگیرد در درجه اول نشان دهنده این حقیقت است که تحت حاکمیت تعدادی «آخوند مفت خور»
و «اوباش سپاهی» وضعیت کشور از لحاظ ارتکاب به «جرم و جنایت» به جایی رسیده است که
جز با اعدام روزانه چندین تن امکان کنترل آن وجود ندارد. به عبارت دیگر استفاده
وسیع از مجازات ضد بشری «اعدام» در حکومت آخوندها به خودی خود نشان دهنده وضعیت
اسفناک جامعه ای است که رژیم ضد ایرانی ولایت فقیه برای کشور رقم زده است.
حکومت ضد ایرانی آخوندها که بنا بود علاوه بر «مادیات» مردم
ایران «معنویات» ایشان را نیز سر و سامان دهد پس از سی و پنج سال رکورد دار «اعدام»
در سراسر جهان است و این در یک کلام سندِ سقوط «اقتصادی»، «فرهنگی» و «ایدئولوژیکی»
بربریت حاکم بر کشوراست.
----
به صفحه فیسبوک صدای محکوم بپیوندید.
