از سال 76 که بساط اصلاح طلبی حکومتی راه افتاد، این رسانه های جمهوری اسلامی
از یک طرف و رسانه های غربی از طرفی دیگر، سعی نمودند تا با ساخت دو عبارت «اصلاح طلب»
و «اصول گرا» به نظام جمهوری اسلامی رنگ و لعابی دموکرات گونه دهند.
هدف این بود که در سطح بین المللی و داخلی مدتی به فریبکاری مشغول شده و از
برکت آن افکار را از اصل موضوع که همانا اصل نظام گندیده ی جمهوری اسلامی است، غافل نمایند. اما نباید فراموش کرد که
آفتاب هیچگاه پشت ابر نخواهد ماند و حربه های شیادانه هر آنقدر هم که
"مکارانه" و "آخوندی" باشند، ناگزیر به رسوایی هستند.
تکلیف به اصطلاح اصول گرایان که مشخص بود. چاکران سید علی خامنه ای را که چشم
و گوش بسته ذوب در ولایت یزیدی بودند به عنوان اصول گرا خطاب می کردند و از آنچه
در این چند سال استنباط شد مشخص گردید که اصول گرایی یعنی بدون هیچ چون و چرا، چشم
و گوش بسته و دربست در خدمت ولایت فقیه بودن!
اما اصلاح طلبان پدیده ای جدیدی بودند که توسط رسانه های غربی و به ویژه آیت
الله بی بی سی و رادیوخاتمی (فردا) مثلاً معتدل و میانه رو خطاب می شدند و اینطور
القاء می شد که این افراد قرار است برای کشور دموکراسی به ارمغان بیاورند. مردم ما
هم که از قدیم حافظه تاریخی ضعیفی داشتند یادشان رفته بود که این به اصطلاح اصلاح
طلبان همان اراذل و اوباش خط امامی هستند که چند سال قبل از آن با چوب و چماق و
باتوم بر سر و کله مردم می زدند.
بگذریم...، گذر زمان جریانات سیاسی و مدعیان را در برابر آزمون های سخت قرار
می دهد و باید گفت که اصلاح طلبان اگرچه زیاد سعی کردند تا چهره واقعی شان افشا
نشود ولی بالاخره اتفاقی که نباید بیافتد افتاد. جریانات سال 88 و 89 آنها را رسوا
کرد و حضرات مثلا اصلاح طلب بالاخره در جریان رای دادن خاتمی شیاد در سال 90 و
جریان نمایش انتخابات 92 ماهیت خود را نشان دادند.
این روزها و با اتفاقاتی که افتاده و خیانت هایی که آشکار شده است گمان نمی
رود عکسی بهتر از تصویر زیر به ترسیم نظام گندیده ی جمهوری اسلامی و معقوله ای تحت
عنوان «اصلاحطلب» و «اصولگرا» بپردازد.
با دقت به این عکس نگاه کنیم!
-----
